Darlingowie - Cristina Alger

Wydawnictwo Muza, 2013

Liczba stron 381

Świat nowojorskich wyższych sfer, weekendów w Hamptons, wykwintnych przyjęć. Akcja powieści dzieje się przez kilka dni w chwilę po kryzysie z 2008 roku. Paul Ross stracił pracę, a wtedy jego bogaty i wpływowy teść Carter Darling  zaproponował mu posadę prawnika w swojej firmie. Sielanka jednak nie trwa długo – samobójstwo popełnia przyjaciel i właściciel firmy z którą bardzo blisko współpracują Darlingowie. To sprawia, że cała uwaga dziennikarzy, a zwłaszcza prokuratury zostanie zwrócona w ich stronę w związku z podejrzanymi interesami Morty’ego. W obliczu zbliżającej się katastrofy postawa Paula zostanie wystawiona na próbę – bycie lojalnym wobec rodziny swojej żony czy uczciwym wobec prawa i siebie.

Książka jest debiutem absolwentki Harvardu oraz wydziału prawa na Uniwersytecie Nowojorskim. Nie da się przeoczyć ogromnej wiedzy, prawnych i finansowych zawiłości. Mam jednak wrażenie, że gdyby ten temat podjął bardziej doświadczony pisarz z gatunku sensacji prawniczych książka byłaby lepsza. Dość ciekawie opisane są postacie, zwłaszcza przypadł mi do gustu Carter Darling; konkretne  dialogi i wartka akcja sprawiają, że książkę czyta się dość szybko. Jednak autorka poświęciła sporo uwagi także postaciom, które tego nie wymagały; według mnie ich skrócenie nie umniejszyłoby wartości książki. Na początku sporo jest także giełdowo – finansowych niuansów, które zwłaszcza typowemu humaniście mogą sprawić trochę trudności. Ale później książka przechodzi bardziej w powieść obyczajową z wątkiem kryminalnym.

Przy czytaniu opowieści o elitach lekkim nieporozumieniem był dla mnie papier, na jakim książka została wydana, szkoda.

Cytat do zapamiętania: „Zazdrość o pieniądze świadczy o braku polotu. (…) Można zazdrościć czegoś nieosiągalnego. Na przykład stylu albo błyskotliwości. Pieniądze łatwo zarobić”. 

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

historia z trupem 

amelinowe wyzwanie - ma tylko jedno słowo w tytule